-
1 ქარი
მოძრაობა ჰაერისა ერთის მხრით მეორისადმე (ფსალ. 1, 4; მატ. 8, 26 და შემდგომი), ветр, ветер. სახელნი ქართანი, აღწერილნი კომპასსა ზედა, ეკუთნვიან სწავლასა ზღუათა სლჳსასა, რომელია ნავიგაცია, ნაწილი მეთემატიკისა და განმარტება მათი არა ეკუთნვის ქარტულსა ლექსიკონსა. ხოლო ქართულად ხმარებულნი სახელნი ქართანი: ნიავი, ნიავქარი, ქარიშხალი, ბუქი, ბორეასი, ზეფიროსი და სხ. იხილენ თჳსთა ადგილთა.— ქარი ზოგგან ჰნიშნავს კიდეთა სოფლისათა (მატ. 24, 31).— კუალად ეწოდების სენთა სატკივარსა, რომელიცა ჟამად ჟამად აეშლების, припадок, припадки, ვითარ თიაქარი, ფერდისქარი (იხილე თჳსთა ადგილთა), ნიკრისის ქარები, подагрические припадки, სევდის ქარები, меланхолические или истерические припадки и проч.
Перевод: с грузинского на русский
с русского на грузинский- С русского на:
- Грузинский
- С грузинского на:
- Русский
